Things That Talk

Een innovatief onderwijsplatform dat kennisdeling tussen universiteiten, musea en bibliotheken bevordert met crowd-sourced verhalen rond gefotografeerde objecten. Dat had de Universiteit Leiden voor ogen. Ambitie: onderwijs en onderzoek nader op elkaar aan laten sluiten.

Een nieuwe educatieve website moest studenten, docenten en wetenschappers op een gebruiksvriendelijke manier historische onderzoeks- en collectie-objecten laten toevoegen en metadateren. Allemaal vanuit de gedachte dat beeld niet slechts een illustratie bij de tekst is, maar dat de objecten zélf een stem hebben: Things That Talk.

Universiteit Leiden wilde graag dat designbureau Fabrique en wij deze klus zouden klaren vanwege het succes van Below the Surface. Die website vertelt eveneens verhalen met ultra-resolutie foto's van historische artefacten. En ook met het educatieve Natuurlab van Naturalis hebben we laten zien, hoe leerlingen op een interactieve manier in de rol van onderzoeker kunnen worden gezet.

Belangrijk voor dit project was het valideren van het concept. Allereerst: is er überhaupt draagvlak voor dit project? Ten tweede een meer technische vraag: hoe kan objectdata in stukjes en door verschillende mensen ingevoerd en gepubliceerd worden? En wel zó dat het metadateringsproces speels en uitnodigend is. Een goed ontworpen en werkend prototype zette de basis neer om deze productvraagstukken te testen.

Technisch startpunt voor dit project: het door onszelf ontwikkelde Micrio, een online tool waarmee aan de hand van hoge resolutie-foto's op een makkelijke manier data gepresenteerd kan worden in de vorm van storytelling. Gebruikers kunnen zelf afbeeldingen toevoegen, metadateren en verrijken door middel van klikbare markers, tours, en audio (voice-over, muziek en andere geluiden). Hierdoor ontstaat een gebruikersvriendelijke en multimediale ervaring die voor een groot publiek toegankelijk en interessant is.

Halverwege 2020 is het platform thingsthattalk.net gelanceerd met de eerste verhalen rond objecten die normaal gesproken achter gesloten deuren blijven. Zo vertelt een student Asian Studies het verhaal van een afgeknipte Chinese staart uit de negentiende eeuw. Een studente Griekse en Latijnse taal en cultuur brengt kleitabletten in de vorm van palmbladeren onder de aandacht met daarop een van de vroegste schriftvormen. En een onderzoeker laat aan de hand van voorwerpen uit het huis van zijn oma de geschiedenis van Suriname, Nederland en de verwevenheid met de slavernij de revue passeren.

Uit het prototype is gebleken dat gebruikers echt gemotiveerd zijn om informatie toe te voegen en te verrijken. Daarom wordt de volgende stap gezet om het platform uit te breiden. Iedereen die kennis heeft over bepaalde objecten zou aan het onderwijs- en onderzoeksplatform moeten kunnen bijdragen. Uiteindelijk doel is dan ook om van Things That Talk een interinstitutioneel en publiek systeem te maken, waarin kennis over historische objecten en collecties wordt verzameld.